“ေျမကမၻာ ေႂကြမွာ စိုးတဲ့ည”

        ခုတေလာ စာေတြလည္း မေရးျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ပုိ႔စ္ေတြလည္း မတင္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ အိႏၵိယေႏြရဲ႕ပူျပင္းမႈကို ေရွာင္ရင္း က်န္းမာေရးမေကာင္းတာနဲ႔ အမိျမန္မာျပည္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲ ျပန္လည္ခုိ၀င္ေနမိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္အလည္ပုိင္း၊ မေကြးတုိင္းက ဇာတိဌာေန အညတရေတာရြာေလးမွာ အခ်ိန္ကုန္ေနမိတယ္။

          
 ရြာသူရြာသားမ်ားကလည္း အပူဒဏ္ေရွာင္ဖုိ႔ရန္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ လာေရာက္ခိုေအာင္းေနၾကပါတယ္။ မိဘမ်ားကလည္း ေနကပူ ကေလးေတြက ေဆာ့ဆိုေတာ့ နားၿငီးဒဏ္ သက္သာေစရန္ ကေလးမ်ားကုိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလြတ္ထားၾကျပန္ေရာ။ အခ်ိဳ႕ကေလးေတြကိုေတာ့ အမွန္တကယ္ ယဥ္ေက်းမႈစာေပေတြ သင္ယူေစခ်င္လုိ႔ ေက်ာင္းကို ပို႔လုိက္တာပါ။

           
အခ်ိန္လည္း အက်ိဳးရွိရွိကုန္ေစရန္၊ သူတုိ႔အတြက္လည္း ကုသုိလ္ေတြရၿပီး ဗဟုသုတ တုိးပြားေစရန္ ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကုိ ေခတ္နဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး ေန႔စဥ္ရွင္းလင္းေဟာျပလိုက္ပါတယ္။ ကေလးငယ္မ်ားကုိလည္း ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ သင္ပုန္းႀကီးဖတ္စာမ်ားကို စိတ္ရွည္ရွည္ထားၿပီး ေခြ်းတလုံးလုံးနဲ႔ ေအာ္လုိက္၊ ေငါက္လုိက္၊ ေခ်ာ့လုိက္၊ ေခ်ာက္လုိက္နဲ႔ သင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြကလည္း ညစဥ္လာၿပီး ဟုိဟုိဒီဒီေမးၾကျမန္းၾကနဲ႔ စကားလာလာေျပာၾကပါတယ္။ သူတုိ႔နဲ႔ ေဟာျဖစ္၊ ေျပာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ အကုန္ၿခံဳလုိက္ရင္ "ရာသီဥတု ပူျပင္းလာၿပီး မိုးေခါင္လာေၾကာင္း၊ ဒီလိုနဲ႔ ကမၻာႀကီးပ်က္စီးသြားႏုိင္ေၾကာင္း"ဆုိတာေတြပါပဲ။

ဒီဃနိကာယ္လာ စကၠ၀တၱိသုတၱန္၊ အဂၢညသုတၱန္ေတြ၊ အဂုၤတၱရနိကာယ္လာ ပေလာက သုတၱန္ေတြကုိ အေျခခံၿပီး ေခတ္ဗဟုသုတေတြနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ကာ ေျမကမၻာေၾကြမွာ စုိးရိမ္ရေၾကာင္း၊ ရာသီဥတုေတြ ေဖာက္ျပန္လာေၾကာင္းေတြကို ရွင္းလင္းေဟာျပလိုက္ပါတယ္။ ပေလာကသုတ္မွာ လူသားေတြဟာ အႏွစ္ငါးရာက စၿပီး အဓမၼရာဂ၊ ၀ိသမေလာဘနဲ႔ မိစၦာဓမၼေတြကို က်င့္သုံးလာေၾကာင္း၊ အဓမၼရာဂဆုိတာ သဘာ၀နဲ႔ဆန္႔က်င္တဲ့ ျပင္းထန္တဲ့ တဏွာ ရာဂစိတ္ေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ သားက အမိကုိ၊ အေဖက သမီးကုိ၊ လိင္တူခ်င္းခ်င္းကုိ က်ဴး လြန္ ခ်င္တဲ့ ရာဂစိတ္(honosexuality) ေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ အေမရိကန္က သမၼတအုိဘားမားကလည္း လိင္တူခ်င္း ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတာကုိ ေထာက္ခံေၾကာင္းေတြကို ရွင္းလင္းေဟာျပျဖစ္ပါတယ္။

ဆက္ၿပီး ပေလာကသုတ္ကုိ ရွင္းျပလုိက္ပါတယ္။ ပေလာကဆုိတာ ပ်က္စီးတာကို ဆုိလုိေၾကာင္း၊ ပေလာကသုတ္ထဲမွာ ပုဏၰားႀကီးတစ္ဦးက ျမတ္စြာဘုရားကုိ "ဒီကမၻာႀကီးက ေရွးတုန္းက ေအးခ်မ္းသာယာၿပီး ခုေတာ့ ပူေလာင္ဆူပြက္မႈေတြနဲ႔ ပ်က္စီးေနတာဟာ ဘာေၾကာင့္လဲ" လုိ႔ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားရာ ျမတ္စြာဘုရားက အဓမၼရာဂ၊ ၀ိသမေလာဘ၊ မိစၦာဓမၼေတြ ထြန္းကားလာလုိ႔ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဲဒီတရားေတြ ထြန္းကားလာလို႔ ကပ္ေတြ ဆုိက္ေရာက္လာတာျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ရွင္းလင္းေဟာျပလုိက္ပါတယ္။

ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္က “XF 11 လုိ႔ေခၚတဲ့ ဥကၠာပ်ံႀကီးတစ္ခုဟာ ဒီကမၻာေျမ ေပၚက်လာႏုိင္ေၾကာင္း၊ အဲသလုိ က်လာရင္ အႏၱရာယ္ဘယ္ေလာက္ႀကီးေၾကာင္း” စတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းစတဲ့ သတင္းမီဒီယာေတြကတစ္ဆင့္ သိခြင့္ရလာပါ တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း(၆၅)ေလာက္က မကၠဆီကိုႏုိင္ငံရဲ႕ ေျမာက္ဘက္စြန္း ကၽြန္းဆြယ္မွာ (၁၃) ကီလိုမီတာ၊ မုိင္အေနနဲ႔ ခုႏွစ္မုိင္ေလာက္ အက်ယ္ရွိတဲ့ ဥကၠာပ်ံႀကီးတစ္ခု ထိမွန္ခဲ့လို႔ (၁၉၅) ကီလိုမီတာ ေလာက္ရွိတဲ့ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းႀကီးျဖစ္သြားေၾကာင္း၊ အဲဒီထိမွန္မႈေၾကာင့္ ကမၻာမွာ ဒုိင္ႏုိေဆာ သတၱ၀ါႀကီးေတြနဲ႔ တျခားသက္ရွိသတၱ၀ါ (၇၀)ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရေၾကာင္း” သာဓကေတြကိုလည္း ဖတ္႐ႈမိလာတယ္။

ေနာက္ထပ္ ကမၻာမွာ ေတာင္ကုန္း၊ ေတာင္ေစာင္းေလာက္ႀကီးမားတဲ့ ဥကၠာပ်ံေတြ (၁၀၀၀)မွ (၄၀၀၀) ေလာက္ရွိႏိုင္ေၾကာင္းကို အေမရိကန္နာဆာေခၚ အာကာသေလ့လာေရးအဖြဲ႔က ခန္႔မွန္းထားေၾကာင္း၊ လူတုိ႔ေျခရာ ေကာက္ႏုိင္သည္မွာ (၂၀၀)ပင္ မျပည့္တတ္ေသးေၾကာင္း၊ ေပ (၃၀၀) ေလာက္က်ယ္တဲ့ အစုိင္အခဲေတြမွာ သုံးသိန္းေလာက္ရွိေၾကာင္း၊ (၁၉၀၈)ခုႏွစ္က ႐ုရွားႏုိင္ငံ၊ ဆုိက္ဗီးရီးယားေဒသ၊ လူသူေနထုိင္မႈမရွိတဲ့ တြန္ဂူးဆကားနယ္ေျမမွာ အဲသေလာက္ ပမာဏရွိတဲ့ ဥကၠာပ်ံႀကီး က်ဖူးေၾကာင္း၊ ေတာမီးေတြေလာင္ၿပီး သားေကာင္ေတြ မ်ားစြာဆုံး႐ႈံးသြားခဲ့ဘူးေၾကာင္း၊ တကယ္လုိ႔ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ေပၚမွာ က်ေရာက္ခဲ့ရင္ လူေပါင္းေထာင္ေသာင္းခ်ီၿပီး အသက္ဆုံး႐ႈံးႏုိင္ေၾကာင္း၊ ေနာက္ၿပီး အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ အရီဇုိးနားျပည္ နယ္ထဲမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း (၅၀၀၀၀) ခန္႔က က်ခဲ့တဲ့ ဥကၠာပ်ံႀကီးေၾကာင့္ တစ္ကီလုိမီတာ ႏုတ္ခမ္းေလာက္က်ယ္ၿပီး မီတာ (၂၁၀) ေလာက္နက္တဲ့ ဒယ္အုိးပုံတြင္းႀကီး ျဖစ္သြားေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ ေလ့လာေရးသား တင္ျပထားတဲ့ သတင္းေတြ ဖတ္ရေတာ့ ထိတ္လန္႔မႈေတြေရာ ရင္သပ္႐ႈေမာမႈေတြကိုပါ ခံစားရင္း အံ့ၾသခဲ့ရပါတယ္။

ဤအရွင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ မစိုးရိမ္တုိက္သစ္မွာ စာေပေလ့လာေနစဥ္ တစ္ညခ်မ္းကေပါ့။ ဘုရား၀တ္တက္ရွိခိုးအၿပီး ဆရာေတာ္ဦးရာဇဓမၼာဘိ၀ံသက သံဃာေတြကို ၾသ၀ါဒေပးရင္း (၁၉၈၆) ခုႏွစ္က ႐ုရွားႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ခ်ာႏုိဘိုင္ႏ်ဴးကလီးယားေပါက္ကြဲမႈအေၾကာင္းကို ေျပာျပပါတယ္။ ဆရာေတာ္ေျပာျပတဲ့ ေဆးလိပ္ခိုးေလာက္ေလးထြက္လာတဲ့ အႏုျမဴေငြ႔ေလးေၾကာင့္ ေရွ႕ေနာက္ေတာင္ေျမာက္ (၁၄)မုိင္ေလာက္အတြင္း (၁၀)ႏွစ္ေလာက္ ဘာသစ္ပင္မွ စုိက္မရခဲ့တဲ့  ခ်ာႏုိဘုိင္ ႏ်ဴးကလီးယားေပါက္ကြဲမႈအေၾကာင္းက အေတာ့္ကို စိတ္၀င္စားဖြယ္ လည္း ေကာင္းပါတယ္။ ေၾကာက္စရာလည္း ေကာင္းပါတယ္။ ဆရာေတာ္က ေရပိုက္ေတြကို လက္ေဆာ့မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဲဒီၾသ၀ါဒကို ေျပာျပတာပါ။ ကမၻာ့ႏုိင္ငံႀကီးေတြကလည္း ႏ်ဴးက လီးယားလက္နက္ေတြ အၿပိဳင္ထုတ္လုပ္ေနမွာ ခုဆုိရင္ ႏွစ္ေလးဆယ္ခန္႔ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ အဲဒီ လက္နက္ေတြဟာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ႀကီး တစ္ခုလုံးကို မ်ိဳးျပဳန္းေစႏုိင္တယ္ဆုိတာေတြ ၾကားသိ လာရေတာ့ အေတာ္ထိတ္လန္႔မိပါတယ္။ တစ္ဆက္တည္းပဲ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ ဟီ႐ုိရွီးမားၿမိဳ႕နဲ႔ နာဂါဆာကီ္ၿမိဳ႕ေပၚကို ၁၉၅၄ခု၊ ၾသဂုတ္လ ၆ ရက္နဲ႔ ၉ ရက္ေန႔က ခ်လိုက္တဲ့ အဏုျမဴဗုံးႏွစ္လုံးရဲ႕ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ဆုိးက်ဳိးေတြကိုလည္း ေျပး၍ ျမင္ေယာင္မိလုိက္တယ္။

၂၀၀၈၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က ဤအရွင္ ခ်င္းေတာင္ကို သာသနာျပဳသြားခဲ့စဥ္က ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြကို လာေရာက္ဖ်က္ဆီးၾကတဲ့ ေထာင္ေသာင္းခ်ီတဲ့ ႂကြက္ေတြေၾကာင့္ ေတာင္ေပၚသူ၊ ေတာင္ေပၚသားေတြ အစာေရစာျပတ္လပ္ၿပီး ဒုကၡေရာက္ၾကရပုံေတြ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ႀကီးမားလွတဲ့ ေတာအုပ္ႀကီးေတြ မီး႐ႈိ႕ၿပီး ေတာင္ယာလုပ္ၾကပုံေတြ၊ သစ္ေတာႀကီးေတြ ျပန္းတီးမႈေၾကာင့္ စိမ့္စမ္းေရေတြ ခန္းေျခာက္ၿပီး ေရရွားပါးဒုကၡေရာက္ ေရာက္လာပုံေတြ၊ သားေကာင္၊ ေက်းငွက္သာရကာေတြနဲ႔ လွပရွားပါးတဲ့ အဖုိးတန္သစ္ခြစတဲ့ ေရာင္စုံပန္းေလးေတြ ရွားပါးလာပုံေတြကိုေတြ႔ရေတာ့ ေျမကမၻာ ေၾကြမွာစိုးစိတ္္ေတြက တရိပ္ရိပ္တက္လာပါေတာ့တယ္။

လြန္စြာခ်မ္းေအးတဲ့ ခ်င္းေတာင္ေပၚေနစဥ္ အမွတ္ထမင္ ေဆာင္းအကုန္ ေႏြးအကူး ေလ႐ူးထခါစမွာ ႏွစ္ရက္ဆက္တုိက္ မုိးအဆက္မျပတ္စိမ့္႐ြာေနၿပီး ခိုက္ခုိက္တုန္ေအာင္ အခ်မ္းဒဏ္ကုိ အလူးအလဲခံလိုက္ရပါတယ္။ ႐ုိးတြင္းျခင္ဆီမ်ား ခန္းသြားေလၿပီးလားလုိ႔ပင္ ထင္မိပါတယ္။ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္မွာ မုန္တုိင္း၀င္ၿပီး အေအးလႈိင္းျဖတ္တာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေနာက္မွ သိရပါတယ္။ အသက္ႀကီးသူေတြ ဒဏ္မခံႏုိင္ဘဲ အနိစၥေ႐ာက္ကုန္တာေတြ ၾကားသိ ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အယ္နီးညိဳး(Elnino)ေခၚ အပူလႈိင္းနဲ႔ လာနီးညား(Lanina)ေခၚ အေအးလိႈင္းေတြကို စတင္ေပါက္ဖြားေစတဲ့ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာထဲကို ၁၉၂၀ ၀န္းက်င္ေလာက္က မုိးေလ၀သပညာရွင္၊ သမုဒၵရာေဗဒပညာရွင္ေတြ ေလ့လာခဲ့ပုံေတြကို ခ်က္ခ်င္းသြား သတိရလုိက္မိပါတယ္။

ေနာက္နာဂစ္မုန္းတိုင္း၊ မုိးေခါင္မႈစတဲ့ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတြ ႀကံဳေတြ႔လာျပန္ေတာ့ ကမၻာေျမ ေႂကြေတာ့မွာလားဆုိတဲ့ စုိးထိတ္မႈေတြက အခ်ိန္နဲ႔အမွ် ဦးေႏွာက္ထဲ ေနရာယူလာၾကပါတယ္။ ၂၀၁၂ မွာ ကမၻာပ်က္မယ္ဆုိတဲ့ ဇာတ္ကားထြက္လာေတာ့ အရွင့္ရဲ႕ စုိးရိမ္မႈဒီဂရီေတြဟာ ဒီေရလႈိင္းပမာ တရိပ္ရိပ္တက္လာပါေတာ့တယ္။ သမၼာက်မ္းစာထဲမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ အမွားနဲ႔အမွန္ေနာက္ဆုံးတုိက္ပြဲျဖစ္တဲ့ အာမာဂတ္ဒြန္(Armageddon)နဲ႔ ဗ်ာဒိတ္ခန္း(Apocalypse)တုိ႔ကလည္း ဥပါဒါန္စြဲၿပီး ေၾကာက္ေလာက္ေအာင္ ေဖာ္ျပထား ပါတယ္။ တစ္ဆက္တည္းပဲ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ေက်ာ္ေလာက္က ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ မာယာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ျပကၡဒိန္ထဲက ၂၀၁၂၊ ဒီဇင္ဘာ ၁၂ ရက္ေန႔မွာ ကမၻာႀကီး ပ်က္ဆီးလိမ့္မယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကလည္း  စဥ္းစားေတြေတာစရာ ျဖစ္လာျပန္ပါတယ္။

အဲဒီမာယာလူမ်ိဳးေတြဟာ ေတာင္အေမရိကတုိက္မွာ ေနထုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီၾကာခဲ့တဲ့ မာယာျပကၡဒိန္ရဲ႕ တစ္ႏွစ္တာ ရက္ေပါင္း၃၆၅ရက္နဲ႔ ဒီေန႔ ကမၻာသုံး ျပကၡဒိန္ဟာ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ တူညီပါတယ္။ မာယာလူမ်ိဳးေတြက သူတုိ႔ရဲ႕ ျပကၡဒိန္ထဲမွာ ေန၊ လတို႔ရဲ႕ သေဘာတရားေတြအျပင္ အာကာသရဲ႕ သေဘာတရားေတြကုိပါ ေသာၾကာၿဂိဳလ္လည္ပတ္မႈကို ၾကည့္ၿပီး တြက္ထားတာမုိလုိ႔ တစ္ခ်ိဳ႕ပညာရွင္ေတြက လက္ရွိ သုံးေနတဲ့ ျပကၡဒိန္ထက္ေတာင္ ပိုၿပီးတိက်တယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။ အဲသလုိ အခ်ိန္ကာလ ကို တိက်ေအာင္ တြက္ခ်က္ႏိုင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း သူတို႔ ျပကၡဒိန္ထဲက ၂၀၁၂ မွာ ကမၻာပ်က္မယ္ဆုိတဲ့အခ်က္က လူေတြကို အံ့ၾသတုန္လႈပ္ေစႏိုင္တာပါပဲ။

ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ဘာထရန္ရပ္ဆယ္၊ ဆာဂ်ိန္းစဂ်င္းစ၊ အုိင့္စတုိင္းစတဲ့ ဒႆန ပညာရွင္၊ သိပၸံပညာရွင္ေတြကလည္း ေနကေပါက္ကြဲၿပီး ကမၻာႀကီးပ်က္ဆီးသြားႏုိင္ပုံေတြ၊ လနဲ႔ကမၻာနဲ႔ တုိက္မိႏုိင္ပုံေတြ၊ အုိဇုန္းလႊာ ပါးလာပုံေတြကို ေလ့လာတင္ျပထားၾကပါတယ္။ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္က ေတာင္၀င္႐ုိးစြန္းတစ္၀ိုက္မွာ အုိဇုန္းဓာတ္မရွိတဲ့ ဟင္လင္းျပင္ အေပါက္တစ္ခု ေတြ႕ရာကေန ၁၉၈၇ ခုႏွစ္မွာ ထပ္မံေလ့လာခဲ့ပုံေတြကလည္း စိတ္၀င္စားစရာလည္း ေကာင္းတယ္။ ရင္ေမာစရာလည္း လြန္စြာေကာင္းလွပါတယ္။

ဗုဒၶစာေပေတြထဲမွာလည္း ေနေပါက္ကြဲၿပီး ကမၻာႀကီးပ်က္စီးသြားမယ္ဆုိတဲ့ ေခတ္သိပၸံ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အဆုိနဲ႔တူညီတဲ့ ေဟာၾကားခ်က္ကို ေတြ႔ရပါတယ္။ “ရဟန္းတုိ႔၊ သခၤါရ တရား သည္ မၿမဲကုန္။ ယင္းတုိ႔၌ အလြန္ၿငီးေငြ႔ထုိက္ကုန္၏။ ယင္းတုိ႔မွ ကၽြတ္လြတ္ထုိက္ကုန္၏။ ကမၻာေျမႀကီးႏွင့္ ျမင္းမုိရ္ေတာင္တုိ႔သည္ ေနခုႏွစ္စင္း ထြက္ေပၚလာေသာအခါ၌ အလွ်ံညီးညီး မီးခဲႀကီးျဖစ္္ကုန္လတၱံ႔။ ဤမဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးသည္ အလွ်ံေျပာင္ေျပာင္ ေတာက္ေလာင္၍ ေလာင္ကၽြမ္းပ်က္စီးလတၱံ႔။ ဘာတစ္ခုမွ် မရွိကုန္လတၱံ႔။ ထုိအရာ၌ အရိယာပုဂၢဳိလ္တုိ႔ကိုထား၍ အဘယ္ သူသည္ သိႏုိင္လိမ့္မည္၊ ယုံၾကည္ႏုိင္လိမ့္မည္နည္း။” (အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ သတၱ ကနိပါတ္၊ သတၱသူရိယသုတ္)

ေနာက္ၿပီး ကမၻာ့ဘာသာႀကီးမ်ားျဖစ္တဲ့ ဟိႏၵဴဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာနဲ႔ အစၥလာမ္ ဘာသာေတြမွာလည္း ကမၻာပ်က္မယ့္အေၾကာင္းေတြ ေတြ႔ရျပန္တယ္။ ဟိႏၵဴဘာသာအရ သွ်ီ၀နတ္ဘုရားက ဖ်က္ဆီးပစ္မယ္၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာနဲ႔ အစၥလာမ္ဘာသာအရ ဘုရားသခင္ ကပဲ သူဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ကမၻာႀကီးကို သူကပဲ ျပန္ဖ်က္ဆီးပစ္မယ္စတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေလ့လာမိပါတယ္။

ခုလို ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲနဲ႔ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းသတင္းေတြ ႀကံဳေတြ႔ၾကားသိရေတာ့ ခုဒၵကပါ႒အ႒ကထာ၊ သုတၱနိပါတအ႒ကထာေတြထဲမွာ အေသးစိတ္ဖြင့္ဆုိရွင္းျပထားတဲ့ ဗုဒၶ ေကာလာဟလ၊ ကပၸေကလာဟလစတဲ့ ေကာလာဟလငါးမ်ိဳးကလည္း ေခါင္းထဲ၀င္လာ ျပန္တယ္။ ကပၸေကာလာဟလေခၚ ကမၻာပ်က္မယ္ဆုိတဲ့ ေရွးေျပးနိမိတ္၊ သတင္းစကား၊ ပဲ့တင္ သံေတြဟာ အႏွစ္တစ္သိန္းေလာက္က စတင္ၿပီး ၾကားရတတ္တယ္လို႔ အ႒ကထာဆရာက ရွင္းျပထားပါတယ္။ အမွတ္မထင္ဘဲ “ၿပိဳမွာေလလားမုိးရဲ႕” ဆိုၿပီး စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ေျခေထာက္ကို မုိးေပၚေထာင္အိပ္တဲ့ တီတီတူးငွက္ရဲ႕ ဟန္ပန္ကိုလည္း ျမင္ေယာင္မိေတာ့ ရယ္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာမိတယ္။

ဒီေန႔ေခတ္ကလည္း ကြန္ပ်ဴတာ၊ အင္တာနက္စတဲ့ အဆင့္ျမင့္ကြန္ယက္ေတြေၾကာင့္ သတင္းေတြကလည္း ျမန္မွျမန္ပါပဲ။ ကမၻာအေရွ႕ဖ်ားမွာ ေလာေလာလတ္လတ္ျဖစ္တဲ့ သတင္းကို ကမၻာ့အေနာက္ဖ်ားကလူေတြက ခ်က္ခ်င္းသိႏိုင္တယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် စုိးရိမ္စရာေတြ၊ ပူပန္စရာေတြကို ၾကားသိေနရတယ္။ ကမၻာမွွာ တစ္ဖက္က ရာသီဥတုေတြ ေဖာက္ျပန္ၿပီး တစ္ဖက္ကလည္း ေနရာ၊ ရိကၡာေတြ မမွ်တမႈေတြ ျဖစ္ပြားေနၾကပါတယ္။ ေအအုိင္ဒီအက္စ္၊ ကင္ဆာစတဲ့ေရာဂါေပါင္းေတြကလည္း လူသားေတြရဲ႕ ဇီ၀ိန္ေတြကို ေန႔စဥ္နီးပါး ႏုတ္ယူေနၾကပါတယ္။ ကမၻာပ်က္ရင္ လြတ္ေအာင္ဆုိၿပီး ေျမာက္၀င္႐ုိးစြန္းဘက္မွာ ေနရာ၊ အစားအစာေတြကုိ ေရရွည္ခံေအာင္ စီမံေနသူေတြ၊ သမုဒၵရာထဲမွာ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး တစ္ခုေဆာက္ဖုိ႔ႀကိဳးစားေနတယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေတြကလည္း ပလူပ်ံလာပါတယ္။ ကုိယ္က မလုိက္ႏိုင္ေတာ့ ရင္ေမာ႐ုံ၊ အံ့ၾသ႐ုံကလြဲလုိ႔ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ 

သတင္းေတြေနာက္ကုိ အေမာတေကာ လုိက္ရင္းနဲ႔ ရင္ေမာေနၾကရတဲ့ လူသားေတြရဲ႕ ရင္ဖြင့္သံစဥ္ေတြကလည္း ခါးသီးပူေလာင္မႈ ရသေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနျပန္တယ္။ မိမိတုိ႔စိတ္ေတြကလည္း ေထာက္တည္ရာ မရေတာ့ဘဲ ေလတိုက္ရာလြင့္ပါးေနရတဲ့ ျပာမႈန္႔၊ ျမဴမႈန္ေတြအလား တဖြားဖြားနဲ႔ ျပန္႔ႀကဲေနပါေတာ့တယ္။ အဲသလုိသာ မေရရာမေသခ်ာတဲ့ ျပႆနာေတြကုိ အေျဖရွာရင္းနဲ႔သာ မိမိတုိ႔ ဘ၀ေတြ နိဂုံးခ်ဳပ္သြားခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ အေတြးေတြကလည္း ႀကီးစုိးလာျပန္ပါတယ္။

ညအိပ္ရာ၀င္တုိင္း ေျမကမၻာ ေႂကြမွာစုိးိတဲ့သံစဥ္ေတြက စည္းခ်က္ျပင္းတဲ့ ေရာ့ခ္ ဂီတသဖြယ္ ႏွလုံးသားစည္ေပၚ ႐ုိက္ခတ္႐ုိက္ခတ္လာပါတယ္။ အဲဒီရုိက္ခတ္မႈေတြကုိ ၀ိပႆနာတရားဓမၼေတြနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္မွသာ စိတ္သက္သာရာ၊ လြတ္ေျမာက္ရာကုိ ရႏုိင္ ေၾကာင္း ဆင္ျခင္သုံးသပ္မိပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶကလည္း မာလုက်ပုတၱအား အဲသလုိုျပႆနာ ေတြရဲ႕ အေျဖကိုသာ ရွာေနရင္ေတာ့ ဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ ဒုကၡခပ္သိမ္းေအးၿငိမ္းရာ သစၥာေလးပါးတရားကိုသာ ငါဘုရားေဟာၾကားေၾကာင္းစသျဖင့္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

မွန္ပါတယ္။ ေလာကမွာ ရွိရွိသမွ် အရာအားလုံးဟာ သခၤါရစက္ကြင္းက မလြတ္ ကင္းႏုိင္တာမုိ႔ ျဖစ္ၿပီးရင္ ပ်က္ၾကရမွာခ်ည္းပါပဲ။ သခၤါရဓမၼေတြဟာ မၿမဲတဲ့ သေဘာရွိၾကတယ္။ မၿမဲလုိ႔လည္း အမာခံဓာတ္အတၱကင္းၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးရတာပါလားလုိ႔ ဆင္ျခင္ေနမိတယ္။ မၿမဲမႈ၊ ဆင္းရဲမႈနဲ႔ အစုိးမရမႈဆုိတဲ့ လကၡဏာေရးသုံးပါးကို သုံးသပ္မိေတာ့မွပဲ စိတ္သက္သာမႈေတြ ရလာတယ္။ ေလာကႀကီးဟာ ကုိယ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတုိင္း ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘဲ သူျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာအတုိင္းပဲ ျဖစ္လုိက္၊ ပ်က္လုိက္ျဖစ္ေနမွာဆုိေတာ့ ပူေလာင္မႈေတြ၊ ဆူပြက္မႈေတြ ၀န္းရံထားတဲ့ အာ႐ုံတုိင္းကို ျဖတ္ေက်ာ္ႏုိင္ဖုိ႔ရန္ ကိုယ့္စိတ္ကိုပဲ တည္ၿငိမ္ေအာင္ တရားဓမၼေတြနဲ႔ ေလ့က်င့္ထားမွ ေတာ္ကာက်မယ္လို႔ သုံးသပ္ၿပီး ေျမကမၻာ ေႂကြမွာစိုးတဲ့ညေတြကို သမထ၊ ၀ိပႆနာ၊ ေမတၱာဘာ၀နာစတဲ့ ေအးခ်မ္းတဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ပဲ ႀကိဳးစားၿပီး ျဖတ္ေက်ာ္ေနမိပါေတာ့တယ္။